To Βurano, είναι ένα μικρό νησί στην λιμνοθάλασσα της Βενετίας, είναι κατά την κοινή άποψη ο τόπος καταγωγής των Μπουρανέλων της Λευκάδας και της Πρεβεζας οι οποίοι μετοίκησαν επί Ενετοκρατίας.
Μερικοί από τους ψαράδες του Μπουράνο ήρθαν στη Λευκάδα και στην Πρέβεζα όπου βρήκαν κάτ΄ εξοχήν πόλεις φτωχοψαράδων και τους έδωσαν το όνομα τους. Το προσωνύμιο δόθηκε αρχικά στους ψαράδες της Πόλης καθώς και της Πρέβεζας, όπου οι Μπουρανελοι μετέφεραν καινοτόμους μεθόδους αλιείας (ιχθυοκαλλιέργειες διβαριών , νταούλια χελιών ,νταλιάνια και πεζόβολο) Με την πάροδο του χρόνου ονομάστηκαν έτσι όλοι οι ψαράδες και κατ΄επεκταση από τους κατοίκους των χωριών όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Την εκδοχή αυτή για την προέλευση της προσωνυμίας την υποστηρίζει τόσο ο Πανταζής Κοντομίχης οσο και ο Τάκης Μαμαλούκας. Οι κάτοικοι του νησιού, όντας ψαράδες, για να επιθεωρούν εκ του μακρόθεν ο καθένας το σπίτι του κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, του έδιναν ένα χαρακτηριστικό έντονο χρώμα. Η συνήθεια αυτή ανάχθηκε σε νόμο. Έτσι, προκειμένου κάποιος να βάψει το εξωτερικό του σπιτιού του, πλέον, στο Burano, οφείλει να ακολουθήσει τις κυβερνητικές υποδείξεις, ώστε να διατηρηθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της πόλης. Όπως αναφέρει το dinfo, οι ψαράδες του νησιού ήταν οι πρώτοι που ξεκίνησαν να βάφουν τα σπίτια τους με φωτεινά χρώματα, έτσι ώστε να μπορούν να τα βλέπουν την ώρα που ψάρευαν.
Το Μπουράνο είναι διάσημο όχι μόνο για τα πολύχρωμα σπίτια του, αλλά και για τις δαντέλες (βασισμένες στο πλέξιμο των διχτύων) που φτιάχνουν οι γυναίκες του νησιού και διέδωσαν στην Λευκάδα (Λευκαδίτικα κεντήματα) Μια παράδοση που κρατάει από το 1400 όταν ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι επισκέφτηκε τη πόλη για να προμηθευτεί υφάσματα για το περίφημο Duomo di Milano